متاسفانه امروز شنیدم که حسین محب اهری به رحمت ایزدی رفتن
روحشون شاد و یادشون گرامی
چه روزهایی که پای تلوزیون میشستیم و برنامه مبصر کلاس رو تماشا میکردیم
عجب دنیاییه
هر طوری که زندگی میکنی آخرش باید بزاری بری
خوش بحال اینجور آدمهاییکه همه ازشون به خوبی یاد میکنن
****** خدا رحمتشون کنه*******
روزها میگذرند
زمان همه چیز رو در تسخیر خودش در آورده
گرفتار گردبادی شدم که من رو به این سو و آن سو می بره
خیلی مقاومت میکنم
دلم نمیخواد اسیر گردباد باشم
دارم برای رسیدن به خواسته هام تلاش میکنم
و دنبال آرامشی هستم که باید بدستش بیارم
من خودم طوفانم
اگر بگذارند ...
تو را می پرستم
به اندازه تمام مهربانیهایت
به اندازه تمام شب بیدارخوابیهایت
به اندازه تمام نگرانیهایت
به اندازه تمام دلگرمیهایت
به اندازه تمام نگاههایت و تمام دعاهایت
تو را می پرستم
به اندازه سجاده سر نمازت
به اندازه آنچه از خود دریغ کردی بر من روا داشتی
به اندازه قناعتهایی که کردی تا من معنی سختی را نفهمم
به اندازه دستهایت که بوی بهشت می دهند
*****مادرم*****
***دوستت دارم***
آنچه گذشت باز خاطره خواهد شد
مثل تمام آنچه گذشتهایی که گذشته
چه خوب بود تمام خوب بودنهای دنیا را جمع میکردم
در یک شاخه گل
و تقدیم پدر و مادرم میکردم
چه خوب بود غرق در تو میشدم
غرق در خوبیهایت
وقتی برای صحبت کردنت
و برای درد دل کردنم
همیشه کم حوصله ام
مثل خورشید در حل غروب
منتظر تمام شدنم
شاید فردا بهتر باشد
شاید...
